Mirjam Hagenaar, buurtsportcoach passend sporten, Lariks Welzijn en Zorg uit Leusden.

“Een positieve samenwerking komt altijd voort uit het persoonlijke contact met de inwoners. Ik werk vooral met mensen die drempels ervaren om te gaan bewegen. Dat kan een beperking of chronische ziekte zijn, maar kan ook te maken hebben met bijvoorbeeld vervoer of financiën. Als je samen met de inwoner op zoek gaat naar de meest passende vorm en plek van bewegen, is de kans het grootst dat iemand op de juiste plek komt. Drempels wegnemen hoort daarbij. Het is fijn als de inwoner zelf stappen wil maken om zijn/haar leven te veranderen. Daar waar het moeilijk is, kan ik ondersteunen en soms ga ik mee naar een beweegactiviteit.” 

“Via het Beweegloket ben ik voor iedereen toegankelijk: voor inwoners met een beweegvraag en ook voor professionals en beweegaanbieders die vragen hebben.” 

“Tijdens een intake bespreek ik de beweegwensen die een inwoner heeft: “Waar word je blij van?” “Waar loop je tegenaan en wat kan je zelf?” Samen met de inwoner (en soms een ouder, begeleider of verwijzer) bespreken we passend aanbod. Dit is maatwerk. Mocht het aanbod niet passend zijn, dan bespreek ik wat er wél mogelijk is en soms creëer ik, in samenwerking met een beweegaanbieder, nieuw aanbod. Het is belangrijk te luisteren naar de inwoner en deze te leren kennen.” 

“Mensen met een beperking worden vaak doorverwezen vanuit hun aandoening of diagnose. Ik stel niet de aandoening of diagnose centraal, maar kijk of het aanbod past bij de persoonlijkheid en interesses van de inwoner. Soms kan dat binnen het normale sportaanbod. Door trainers te trainen lukt het regelmatig om iemand binnen het normale sportaanbod een fijne plek te bieden. Soms is speciaal aanbod of maatwerk nodig. In alle gevallen ga ik uit van wat iemand wél kan en sluit daarbij aan.”  

Lara heeft haar sport gevonden! Ze heeft het Syndroom van Down en mag en kan om medische redenen niet alles doen. Dit vroeg om maatwerk. Om veilig te kunnen trainen was begeleiding van de trainer nodig. Bij kickboksen kan ze haar energie kwijt en verbetert haar houding en balans. Maar bovenal: ze heeft heel veel plezier!” 

“Sommige inwoners zijn niet in staat om hun wensen goed te vertellen bijvoorbeeld door een verstandelijke beperking of hersenschade. Dan gaan we, samen met partner of begeleider in gesprek om helder te krijgen wat de inwoner het liefst zou doen.”  

“Cees, bioloog en viroloog, heeft niet aangeboren hersenletsel. Met wat extra begeleiding kan hij de oefen- en spelvormen meedoen, ondanks dat hij minder kan zien en eenzijdig minder goed kan bewegen. Hij vindt het leuk om uitgedaagd te worden om beter te leren bewegen en geniet enorm van de zinvolle gesprekken met de andere deelnemers.” 

 

“Conclusie: de meest positieve ervaringen voor de inwoner krijg je als de wensen van de inwoner centraal staan in het vinden van een beweegactiviteit. Wat telt is dat je je thuis voelt en dat je jezelf kunt zijn. Dat is niet voor iedereen even gemakkelijk te vinden.”  

“Het mooiste van mijn werk is als het lukt om samen met de inwoner de best passende plek te vinden en te zien dat dit invloed heeft op hun levensgeluk.” 

Als jij het zorgstelsel of -beleid in Nederland zou mogen aanpassen, wat zou je als eerste veranderen? 

“Deze vraag beantwoord ik graag vanuit iets wat haalbaar is. Vanuit positieve gezondheid, een bredere kijk op gezondheid, een samenwerking van het gehele zorgstelsel en het sociale domein. Daar zijn we in Leusden al mee bezig. Je kijkt niet alleen naar fysieke gezondheid, maar ook hoe iemand in elkaar zit en in het leven staat. Zo kom je er beter achter waar bepaalde klachten vandaan komen en/of mensen zelf iets kunnen doen waardoor ze zich beter voelen. Het hoeft dan niet per se een beweegactiviteit te zijn. Vrijwilligerswerk kan bijvoorbeeld ook.”  

“Door samen te werken (lokaal én regionaal) vanuit eenzelfde visie kan je nóg beter preventief werken en mensen uit de zorg houden. Deze samenwerking heeft al veel opgeleverd. Bij Lariks zetten we in op preventie en sluiten we zoveel mogelijk aan bij het bestaande sport- en beweegaanbod.”  

“Soms is het helemaal niet zo ingewikkeld. Werken vanuit: ”Wat heb jij nodig?”, “Wat is jouw wens?” 

Wie zou volgens jou de volgende hulpverlener moeten zijn om te interviewen en waarom?  

“Richard Greving, Preventiecentrum Academas, Leusden. Hij is maatschappelijk betrokken en kijkt echt naar de mens en denkt mee vanuit de inwoner. Wat heeft de inwoner nodig? Daar stemt hij zijn programma op af. Zo werken wij goed samen en hebben we passend beweegaanbod bij Academas kunnen opzetten voor kinderen en jongeren met overgewicht en kwetsbare jongvolwassenen. Het centrum waar Richard werkt, heeft als visie dat het voor iedereen toegankelijk moet zijn. Dat is een mooi voorbeeld voor anderen.” 

Terug